एकदाच काय ते बोलून टाकू

होळीच्या पूर्वसंध्येवर एक हलकीफुलकी कविता लिहिली होती. खास पुणेकर प्रेमींसाठी, यात बरेचसे पुण्याचे संदर्भ आहेत. या कवितेचा विडियो इथे बघा. एकदाच काय ते बोलून टाकू खूप झाले एफसीचे कट्टे आणि वैशालीचे दोसेते कॉफीत झुरन आणि मनात बोलणंगुडलक मधे बसून स्वतःलाच बॅड लक म्हणणंसारा राग मग पार्किंग नाही म्हणून काढणंसार आता संपवून टाकूतू हिंजवाडीला येते की … Continue reading एकदाच काय ते बोलून टाकू →

व्याजासहित

त्या पडक्या वाड्यास काहीतरी सांगायचे होतेअंगणात पेरलेल्या गव्हास अंकुर फुटायचे होते वड्याळकरांचा वाडा अशा नावाने जरी तो परिसर ओळखला जात असला तरी आता एक पडकी इमारत सोडली तर त्या परिसराशी वड्याळकरांचा काही संबंध उरला नव्हता. वड्याळकरांची पोर आता विदेशात राहत होती त्यांना दोन बिऱ्हाडाकडून मिळणाऱ्या महिना तीस रुपये भाड्याशी देणे घेणे नव्हती. समोरची जागा विकली … Continue reading व्याजासहित →

तुला कसे बोलावू

मी माझ्या एका मित्राला खूप वर्षांनंतर भेटत होतो. वर्धा सोडल्यानंतर मी दक्षिण भारतात स्थिरावलो आणि तो पुण्यात स्थिरावला. मनमुराद गप्पा सुरू होत्या. मित्राशी बोलताना जाणवत होते की पुण्याबाहेरील मंडळी पुण्यात राहायला लागल्यानंतर ओढूनताणून स्वतःच्या भाषेवर शुद्ध भाषेच्या नावाने जे अत्याचार करतात, तसेच काहीतरी माझ्या मित्राच्या मराठीचे झाले होते. मंडळी पुण्यात गेल्यावर स्वतःच्या भाषेचे असे भजे का … Continue reading तुला कसे बोलावू →

नाट्यछंद २०२३

"अरे काय तुम्ही तिकडे कोटीच्या भागात जाऊन कार्यक्रम करता कधी इकडे करा""हायटेक भागात कार्यक्रम करणे परवडत नाही. प्रेक्षक कार्यक्रमाला येत नाही.""अशी खूप लोक आहेत ज्यांना लिहिण्या बिहिण्यात काही इंटरेस्ट नाही. तुम्ही कार्यक्रम करा लोकं येतील.""काय बघायचे आहे इथल्या लोकांचे कार्यक्रम? ते काय प्रशांत दामले आहेत काय?" अशी परस्परविरोधी वाक्ये खूपदा ऐकली होती. त्याला उत्तर म्हणून … Continue reading नाट्यछंद २०२३ →

जानरावनं कांतारा पायला

P. C. आंतरजालावरुन (खालील लेखात कांतारा या सिनेमाची गोष्ट काहीशी सविस्तर सांगितली आहे.त्यामुळे ज्यांनी याआधी चित्रपट बघितला नाही त्यांच्यासाठी चित्रपट बघण्याच्या अनुभवावर परिणाम होऊ शकतो. ) अमदा आमच्या भागात कसा पाणी पडला तुम्हाले तर मालूमच हाय. माणूस माणूस पाणी धसल होतं वावरात, आठ दिस झाले तरी टोंगळा टोंगळा गाढणं होत. वावरात जाची सोय नव्हती. तो … Continue reading जानरावनं कांतारा पायला →

लेखन, दिग्दर्शन, अभिनय वगैरे वगैरे

मागे मी काही एकांकिका आणि नाटक हा लेख लिहिला होता, त्यात मी लिहिलेल्या एकांकिका, नाटक यांची माहिती दिली होती. असे दरवर्षी लिहिन वगैरे अशा वल्गना केल्या होत्या. साऱ्या गप्पाच ठरल्या. गेल्या वर्षी लिहिणे जमले नाही कारण कोणतीही एकांकिका किंवा नाटक पूर्ण केले नाही. यावर्षी लिहायला घेतले म्हणून पराक्रम केला असे काही नाही. अजूनही तो अर्धवटराव … Continue reading लेखन, दिग्दर्शन, अभिनय वगैरे वगैरे →

साहित्यवड पुष्प दुसरे प्रकाशात आणताना

(साहित्यवड दिवाळी अंक इथे जाउन बघता येईल. तसेच हा अंक पिडिएफ आणि ई-बुक स्वरुपात उपलब्ध आहे. त्यासाठी hydsahityakatta@gmail.com वर मेल करुन स्वतःची ओळख देऊन मागवू शकता. या दिवाळी अंकासाठी मी नाटिका लिहिली होती ती नाटिका एका अशाच स्टेशनवर तुम्ही वाचू शकता. ) साहित्य कट्टा हैदराबादचा दिवाळी अंक साहित्यवडचे हे दुसरे वर्ष. गेल्यावर्षी फक्त दहा दिवसात … Continue reading साहित्यवड पुष्प दुसरे प्रकाशात आणताना →

गुची एक शोकांतिका

हाऊस ऑफ गुची हा चित्रपट बघितला आणि पूर्वी वाचलेली गुची कुटंबाची कथा आठवली. चित्रपटात तपशील अधिक स्पष्ट झाले. गुची म्हटले की मला दिसते ते मोठ्या मॉलमधले मोठे शोरुम आणि आत चिटपाखरु नाही. कारण एकच अवाजवी किंमती. नोरा इफरॉनचे एक वाक्य आठवते. दहा हजार डॉलरची हँडबॅग, त्यात सद्धा हवे ते, हवे तेंव्हा, सापडत नाही. गेली शंभर … Continue reading गुची एक शोकांतिका →